Voor een onversneden activistisch geluid kunt u immer terecht bij de FNV. In zijn wittebroodsweken gaf voorman Busker al aan dat de ‘race to the bottom’ op het gebied van arbeidsvoorwaarden zijn voornaamste strijdtoneel ging worden. Vandaag geeft hij met rode sjaal en een kloeke blik iets meer toelichting aan het Algemeen Dagblad (blendle). Als de ‘doorgeslagen flexibilisering’ (yep, we scoren goed op dit punt) niet stopt dan dreigt Busker met acties. Hoe dan? Door flexwerk duurder te maken en vast goedkoper. ‘Dat kan door minimumtarieven in te voeren voor freelancers of werknemerslasten te verlagen. Het is een heel normaal marktprincipe: als je een auto huurt voor drie maanden, is dat goedkoper dan die auto elke dag opnieuw huren‘, zegt Busker. Ja, en het is ook een heel normaal marktprincipe dat oude auto’s goedkoper zijn dan nieuwe exemplaren, ondanks dat ze je allebei van A naar B brengen. Maar dat betekent niet dat we vijftigers minder mogen betalen voor hetzelfde werk dan twintigers. Nu heeft Busker met het verlagen van die werknemerslasten een punt, maar het invoeren van minimum freelancetarieven riekt naar kartelvorming. En het is dan ook onduidelijk of dat mag. Afijn, het heilige doel is een vast contract voor ongeveer iedereen. Een tussenvorm – werken met vijfjarige contracten – wijst Busker resoluut af. Want schijnzekerheid. Na drie jaar beginnen mensen te stressen over hun toekomst en krijgen ze plotsklaps niets meer gedaan. Heel vervelend voor de werkgever, aldus de vakbondsman, die verder vindt dat de Wet Werk en Zekerheid goed werkt (mwah). Heeft Busker iets te bieden aan werkgevers om die verschrikkelijke flexibilisering te stoppen? Ja. Hij is bereid om te praten over het inkorten van de periode van loondoorbetaling bij ziekte. Momenteel moeten werkgevers twee jaar lang 70% van het salaris doorbetalen bij ziekte. Vrij riant in internationaal perspectief en dat mag van de FNV een onsje minder. Maar eerst is het woord aan de politieke partijen aan de onderhandelingstafel. Wel waarschuwt Busker hen met een gedegen sociale agenda te komen (lees: flexibilisering een halt toe te roepen). Indien de vakbond genegeerd wordt staat het Museumplein volgens hem in mum van tijd vol met fluitende en boe-roepende fluorescerende hesjes. Heel dreigend, inderdaad.
Leave a Comment
You must be logged in to post a comment.