Alex. De nieuwsbrief: een gierwagen vol narcistische drek

Persoonlijke nieuwsbrieven print ik altijd uit. Een papieren nieuwsbrief kun je namelijk heerlijk tot een propje verfrommelen en met een sierlijke boog, of een agressieve basketbaldunk, in de prullenbak gooien. Dat geeft meer voldoening dan het simpelweg verwijderen van het ongeopende bestand uit je mailbox. Je kunt nieuwsbrieven uiteraard ook gebruiken om de open haard aan te maken of ze uitprinten op toiletpapier.

Waarom worden die nieuwsbrieven gemaakt? Door zelfstandigen nog wel! Ik heb toch Facebook, met meer dan genoeg ongevraagde meldingen van wat mensen de godganse dag uitspoken. Zet het lekker daar tussen. Nu is het net alsof ik een prikbord in mijn brievenbus geschoven krijg. En dan komen nu die ellendige eindejaarsnieuwsbrieven, met alle hoogtepunten van 2016. Gierwagens vol narcistische drek, dat zijn het.

Ik kan je vertellen dat een marketingspecialist of een IT-consultant echt niks leuks meemaakt, zelfs niet in een jaar. Dan kun je beter de persoonlijke nieuwsbrief van een postbode lezen. Die ziet tenminste nog spannende dingen door brievenbussen en achter geraniums.

Beste nieuwsbrievenstuurder: je bent geen BV, je bent zelfstandig. Als je desondanks, gek gemaakt door iemand met een marketingverhaal, hebt bedacht een merk te zijn, stuur je maar lekker een gesigneerde foto met de Kerst.

Laten we afspreken dat er enkel nieuwsbrieven de deur uit mogen waarin wordt vermeld wat je dat jaar precies hebt verdiend per klus, hoe vreemd de opdrachtgever was, waar ze allemaal over zeurden en welke roddels je tijdens het werk hebt opgepikt. Zet dat erin en ik beloof ze stuk voor stuk te lezen.

Stop met die kerstkaarten, nieuwsbrieven en cadeaus voor je opdrachtgevers. Ik pleit voor meer passiviteit. Jij houdt het bij betalingsherinneringen, zij sturen je een kaart of een leuk cadeau. Met drie overgebleven vaste krachten is het bedrijf toch geen cent meer kwijt aan kerstpakketten of dertiende maanden. Laat ze maar eens iets in hun freelancers investeren in plaats van andersom.

Dat wil niet zeggen dat ik jullie niet begrijp: hoezeer een zelfstandige iedere dag ook bejubelt zonder vervelende collega’s, automatenkoffie, lean offices, stavergaderingen en slappe kantinekroketten, er knaagt iets eind december. Met enkel de afkeurende blik van de kat op foutekersttruiendag, niks te klagen over het kerstpakket en ook al niet de verbindende haat voor de andere afdeling die vlak voor Oud en Nieuw alles over de schutting in jullie kantoortuin heeft gemieterd, is het soms wat eenzaam.

Een kerstgroet of eindejaarsnieuwsbrief is niet meer dan een wanhopige schreeuw om aandacht van de zelfstandige. Vergeet mij niet! Dus werkgever: als je zelfstandigen een dezer dagen nog even snel belt met een vraag en je hoort Hazes op de achtergrond zingen „Ik zit hier heel zelfstandig kerstfeest te vieren” en „Ik voel mij als een kerstboom zonder piek”, dan is het echt tijd om ze even te adopteren en een klusje te geven in de lege dagen tussen Kerst en Nieuwjaar. Kun je ze gelijk even uit hun hoofd praten om een nieuwjaarsnieuwsbrief te sturen.

Leave a Comment